Peace of our time: het verhaal van een maakbare vrede. lezing door Math Ossefort

Is vrede de natuurlijke staat van de mens? Natuurlijk; wie immers verlangt er naar oorlog? En oorlog is juist het tegenovergestelde van vrede. Maar is oorlog daardoor dan iets onnatuurlijks? Oorlog loopt helaas als een rode draad door de geschiedenis. Soms lijkt het zelfs alsof wat wij vrede noemen niet meer is dan een adempauze tussen conflicten, een break waarna zelfs degenen die zojuist nog samen de vijand bestreden nu elkaar te lijf gaan. Oorlog als iets onontkoombaars, als een natuurverschijnsel, onnatuurlijk want door mensenhand veroorzaakt.

Gelukkig is er nog een andere rode draad; de eeuwigdurende zoektocht naar die staat die natuurlijk zou moeten zijn: vrede. Ontelbare plannen zijn er gemaakt, op talloze manieren geprobeerd, georganiseerd, afgesproken: nooit meer oorlog. Want oorlog is slecht, altijd en overal. Echt? Zit daar niet ook een probleem? Rechtvaardige oorlog, verdedigingsoorlog, heilige oorlog? Preventieve oorlog wellicht? Maar als de oorlog zoveel vormen kent, moet dat dan niet ook voor de vrede gelden?

Wat zo simpel lijkt, zo geruststellend zwart-wit, blijkt zoals steeds vele grijstinten te kennen. In deze voorstelling kijken we naar dat grijs spectrum van oorlog zowel als vrede in geschiedenis en literatuur, in religie en filosofie. En misschien wordt de vrede waarnaar we ook in deze dagen zozeer hunkeren dan weer een heel klein beetje zichtbaarder.