Buurtkastjes brengen mensen dichter bij elkaar: ‘Het maakt je blij als je spullen meteen worden meegenomen!’ Maar: "denk ook aan een ander!"
In verschillende wijken van Papendrecht zijn ze inmiddels niet meer weg te denken: de buurtkastjes. Kleine, openbare kastjes waar mensen spullen in kunnen zetten die ze zelf niet meer nodig hebben, maar waar een ander misschien nog iets aan heeft. Denk aan boeken, speelgoed, een blik soep of een ongebruikt flesje shampoo. Wat begon als een klein initiatief, blijkt inmiddels een verbindende factor in de wijk te zijn. Verspreid over alle wijken in Papendrecht telt Papendrecht 21 kastjes. Drie enthousiaste beheerders – Gerda, Greta en Simone – vertellen wat deze kastjes zo bijzonder maakt.
Kijk voor een plattegrond van de buurtkastjes op Puurpapendrecht.nl/actiefinjebuurt en klik dan op Buurtkastjes.
De kracht van delen
“Het leuke aan de buurtkastjes is niet alleen wat erin gaat,” begint Simone, “maar vooral wat eruit komt: contact tussen mensen. Via een app hebben wij als beheerders contact met elkaar en wisselen we ervaringen, maar ook spullen uit."
"Ja, dat is ideaal. Als het ene kastje overloopt met boeken en het andere juist tekort komt, dan appen we elkaar en ruilen we gewoon. Zo houden we het aanbod gevarieerd", vult Greta aan.
Simone beschouwt het kastje bij winkelcentrum Markt van Matena echt als 'haar' kastje: “Het staat op een mooie locatie, precies in de loop naar het buurtwinkelcentrum. Soms heeft de supermarkt hier een 1+1 gratis aanbieding. Dan zetten mensen het tweede artikel in het kastje. Fantastisch toch?
Ik beheer het samen met twee buurvrouwen. We kunnen het niet aanzien als het een rommeltje is. Dan gaan we het kastje opruimen en netjes maken. Als er bijvoorbeeld kunstbloemen in gelegd zijn, zet ik ze even in een vaasje. Dat vind ik leuk om te doen en ziet er toch nét iets uitnodigender uit. Het is echt kicken als spullen snel worden meegenomen. En als iets er te lang in staat, halen we het eruit. Het moet wel blijven rouleren.”
Niet alles is welkom
Toch zijn er ook minpuntjes. Bijvoorbeeld dat mensen niet nadenken over wat ze in een kastje leggen. Een mes of voedsel dat over de datum is. "Dat kan natuurlijk niet", zegt Gerda, "maar het lijkt wel alsof mensen daar zelf niet over nadenken. Er is ook een periode geweest dat mensen van alles naast het kastje zetten. Het plezier ging er daardoor een beetje af. Inmiddels hangt er een briefje met spelregels en nu gaat het gelukkig beter, dus daar ben ik heel blij mee.”
Hoe het begon
Gerda en Greta kwamen in aanraking met het idee toen ze vorig jaar rond Pasen een folder in de bus kreeg. “Toen heb ik contact gezocht met Joanna van Actief in je Buurt (een initiatief van de gemeente Papendrecht). Zij zorgde dat ons buurtkastje er kwam. En omdat het het allereerste was in Papendrecht, heeft kunstenares Ciska de Vries heeft het mooi geschilderd.”
Simone kende het concept al, maar had er nog niet eerder op gereageerd. “Toen ik een paar maanden geleden in een folder las dat er in het Land van Matena nog geen kastje stond, heb ik Joanna meteen benaderd. Ik vond het een gemis dat er daar nog geen was. En je verwacht het misschien niet in een nieuwbouwwijk met relatief dure herenhuizen, maar het loopt als een trein! Misschien ook omdat mensen het toch fijn vinden als hun spulletjes nog een keer door iemand anders kunnen worden hergebruikt.”
Sociaal én praktisch
Soms ontvangen de beheerders zelfs spullen van bedrijven. Gerda: “Van Unox krijgen we wel eens zakken soep, compleet met mutsen erbij. En de kastjes zelf worden gemaakt in Sliedrecht, bij een bedrijf waar mensen met een beperking werken. Heel mooi dat de gemeente dit mogelijk maakt.”
Sinds kort krijgen de dames hulp van Jan, een vrijwilliger die het onderhoud van alle kastjes op zich neemt. “Jan is in december naar Papendrecht verhuisd,” weet Greta. “Hij wilde graag mensen leren kennen en doet dit nu naast zijn werk. We zijn echt blij met hem!”
Vrijwilligerswerk met impact
De beheerders ervaren dat hun vrijwilligerswerk verbindend werkt. Vaak als ze bezig zijn met het kastje, komt er iemand langs voor een praatje. De buurtkastjes zorgen dus ook nog eens voor verbinding!
‘Denk ook aan een ander’
Wat de dames vooral hopen, is dat het kastje mensen aan het denken zet. “Soms nemen mensen alles mee wat erin ligt,” zegt Gerda. “Maar denk ook aan een ander. Laat wat voor iemand anders liggen.”
Tot slot hoopt Simone dat de kastjes een groter doel dienen: “Ik wil het individualisme een beetje doorbreken. Doe iets voor een ander, daar word je zelf ook blij van. Als iedere inwoner om één buur geeft, maken we samen de hele gemeente een beetje mooier!"
